wilpena

7 mrt Hawker naar Wilpena

Het was een warme avond en het koelde maar mondjesmaat af. Dus weer zweten in de -camper. Gelukkig was er een campkeuken en daar was het aardig mug- en vliegvrij. Maar……………het was daar ook warm. Wie naar Australie gaat, moet niet vies zijn van muggen en vliegen. Het “rare” petje dat Gerda ( en ik soms ook) draag is een vliegennet. Gemaakt van ( juist: vliegengaas) Dat van kunststof is.  Vliegen hebben namelijk hier de eigenschap om de meest nare plekken uit te zoeken als hun landingsplaats. Hierbij moet je denken aan: in je ooghoeken ( achter je brilleglas), de ingang van je neus ( wat bij Sandrie voor een vlieg oogt als een vierbaansweg) , In je oren ( geen wonder dat je elkaar soms even niet verstaat) En dan nog het volgende: een Australische vlieg is nooit alleen: Altijd is zijn hele familie present. Dit inclusief de pleegbroertjes en -zusjes.

Met muggen is het ongeveer hetzelfde, met èèn verschil: je ziet ze vaak niet eens. Ik denk dat Australie een hele kolonie pygmeeen-muggen herbergt die dan ook nog voorzien is van een schutkleur èn altijd tijdens de schemering actief is.

Me dunkt dat deze uitleg voldoende is om het dragen van ons achterlijk lijkende vliegennet te dragen!

Verder dus met  7 maart.

In alle rust vertrokken. Eerst naar de camping die we hier 7 jaar geleden bezocht hadden. Hij was gesloten, maar wij hadden toestemming om even te gaan kijken. Toch heel bijzonder om na 7 jaar terug te zijn op deze plek. ( en wat is er de laatste jaren toch veel gebeurd!) De camping was wel wat veranderd. Ook hier zag je dat zaken aangepakt waren. Prima toch!

Daarna zijn we terug naar Hawker gegaan. Hier werkt namelijk een kunstenaar die zich hoofdzakelijk bezighoudt met het schilderen van panorama`s . Privé heeft hij diverse zeer grote ruimtes waarin hij zijn werk tentoonstelt. Toen hij wist dat wij uit Nederland kwamen, kwam hij ook direct op de proppen met zijn gedegen kennis van het Panorama Mesdag. Hij was er meerder malen geweest.

Zijn Panorama`s betroffen beelden van de natuur rondom Hawker. ( Wilpena Pound in het Fllinders Range gebied):  in èèn woord prachtig!!!!

Hij had verder ook een machtig grote verzameling van geologisch materiaal. Een bijzondere ontmoeting met een bijzondere man (Jeff Morgan, die ook al beroemd is geworden en op uitnodiging in New York is geweest om te vertellen over zijn Panorama.

Daarna dus door naar Wilpena. Eerst naar het bezoekerscentrum. Dat niet zoveel veranderd was. Wel was de infrastructuur aardig veranderd. Er was een groot parkeerterrein en een benzinepomp en er was nu een camping die alle faciliteiten had. Daarnaast was er een soort resort opgebouwd. Met een zwembad, restaurant en een motel.  We hebben in het Visitorcentrum eerst even koffie gedronken en voor Sandrie een nieuwe hoed gekocht en zijn daarna doorgereden naar Blinman. Een dorpje 50 kilometer noorderlijk. Daar hebben we indertijd thee gedronken en gebruik gemaakt van de internetfaciliteiten. Verder hadden we nog wat foto`s gemaakt daar. Nu was het theehuis weg. We hebben koffie gedronken in de Generalstore en hebben van de uitbaatster het verhaal gekregen hoe een en ander gelopen is de laatste jaren. Daarna nog foto`s gemaakt op dezelfde plek als toen en weer terug naar Wilpena. We kregen een campingplek aangewezen in het park. O, even nog melden dat tijdens de reis van Wilpena naar Blinman Gerda druk was met het spotten van Kangoeroes en Emoes. Ik daarentegen was druk doende om aanvaringen met die beesten te  voorkomen. Ik heb nog nooit zoveel van die wippende dieren binnen een uur zien liggen, of rondhuppen.

( hierbij reken ik dan niet de road-kill , de lijken en karkassen die langs de weg liggen)

Goed, op de camping, je raadt het al, dus ook weer kangoeroes. Op een gegeven moment komen ze dan bij je. Kijken wat er op tafel ligt. Schattig hoor, maar niet op de tafel waarop mijn ijswater en de pringles (chips) liggen. Ondertussen dus wel veel foto`s maken heh! Op een gegeven moment liep er nog een emoe voor ons uit. Tja, midden in de natuur dus. ( er was bij het washok wel een waarschuwing opgehouden dat er een slang gesignaleerd was in dat gebied: ook natuur dus!

Het was warm, en dat bleef het ook! We hebben `s avonds nog wat gedronken met Frouke van den Berg en haar man Willem (een stel uit Brabant, zij orthopedagoge bij de jeugdpleegzorg en hij ingenieur bij Philips. Zij wilden nog naar Alice Springs en Uluru. Dus hadden we nog wel wat tips voor hen.

Tegen elf uur lagen we op bed. Schandalig laat voor ons doen. En het had voor ons wat frisser mogen zijn. ( maar in de nacht koelde het wel aardig af, zodat een dekentje even over kon!

Morgen maar eens kijken waar we weer belanden.

Groeten uit een aardig heet Down-Under.

San3/Gerda