Pemberton en Denmark

3 & 4 feb. Pemberton  daarna door naar Denmark ( 5 feb)

Allereerst willen we even stilstaan bij het feit dat we ontzettend blij zijn met de vele leuke reacties die we krijgen. Het is echt gaaf te beseffen hoeveel mensen met ons “meereizen” en die ons zoveel goeie dingen toewensen.  Dus………..blijf reageren. We genieten er van! Morgen zijn we 3 weken onder weg. De kop is er af!

Vanmorgen na ons ontbijt vertrokken van Augusta naar Pemberton. Een prachtige rit door de bossen. Slechts enkele auto`s gezien op de 140 km, dat was opvallend.  Verder een camping gevonden die op loopafstand van het dorp ligt. Dus boodschappen gedaan. Verder alvast een ticket gekocht voor de toeristische treintocht van morgenvroeg. Er loopt een oud spoornet hier door de omgeving en via een stichting wordt er met toeristen rondgereden. Hopelijk komen hier dan wat extra bijzondere foto`s uit.  Het is weer wat warmer. De afgelopen avonden en nachten waren koel te noemen. De vesten moesten aan. Maar nu is het weer wat aangenamer. Het is dan `nachts af en toe zoeken naar wat de hoeveelheid is die je over je heen moet trekken. We slapen beiden wel goed, maar het is toch een heel ander ritme waar je in zit. Om een uur of tien naar bed en dan om een uur of 7 a 8 er weer uit. Het is om half negen echt donker hier. Wel prettig is dat het op de campings om 22.00 uur echt stil is. Iedereen ligt dan bijna al onder de wol. Morgen hopen we weer wat te laten horen/lezen.

4 feb. We worden wakker omdat het regent!!!! Dat is de eerste keer hier in Australie dat er gemalen water uit de lucht valt. Achteraf hebben we wel gemerkt dat het al vroeg op het dak tikte, maar we hebben ons lekker weer omgedraaid. We hadden de wekker gezet om half negen en dat hebben we ook aangehouden om op te gaan staan. We ontdekten wel dat de stoelen die buiten stonden nat waren. Dan maar eens afwachten wanneer ze droog zouden zijn. Na een gedeeltelijk staand ontbijt, nog even gedoucht en daarna te voet naar het kleine stationnetje. De trein vertrok om 10.45 uur. Nou ja, trein? Het was meer een zelfrijdende tramcoupe met houten banken. De rit was prachtig. Direct de bush in en langs bomen en struiken die je anders nooit gezien zou hebben. De machinist vertelde veel over wat er te zien was en over de historie. Veel kregen we mee, maar de kennis van Engelse taal schoot soms ook wel tekort.  (vooral als het in sappig, rap Australisch gebracht wordt)

De taal is toch wel een hoofdstuk apart hoor! Om de zin gaat aan het eind  de intonatie naar “boven” alsof er een vraag gesteld wordt. Voor ons dus vreemd. Verder moeten we wennen aan de begroetingen.  G`day  is nog wel te snappen ( goedendag)  maar het How are you?  Wordt door ons normalerwijze opgevat als een vraag die een antwoord verdient. Maar hier is het een vorm van retorische vraag. Het is dan ook niet correct om de vraag te beantwoorden met ´i am fine/oke, and you?

Ach, zo leer je dingen bij, denk ik dan maar!  Het was vanmorgen om 9.00 uur wel droog, maar het bleef een “coole” dag. Ook wel eens  lekker. Maar eens zien wat er morgen weer te zien en te beleven valt. We gaan morgen weer nog wat zuidelijker. Naar Walpole. Om vandaar eerst nog wat langs de kust oostelijk te blijven rijden richting Denmark en Albany.

Als er weer Wifi is, zullen we de boel weer online zetten.  Voor nu groetjes vanuit een Cool Down Under.

San3/Gerda

5 feb.

We waren beiden om 7 uur klaarwakker dus dan maar uit de veren. Het was bewolkt, dus buiten ontbijten met  een fleecejack aan. Het zonnetje kwam wel wat, maar overtuigend was het niet.  Op tijd maar vertrokken dus. Eerst weer benzine er in en dan door naar Walpole. Er was eigenlijk geen verkeer op de weg ( drie auto`s achter elkaar was dan al een file!) We schoten dus prima op.  Op een gegeven moment hoorden we een schurend geluid, alsof we een tak onder de auto hadden. Dus direct aan de kant van de weg gaan staan voor een inspectie. We konden niks vinden. Raar!  Dus maar weer gestart en weggereden. Geen enkel vreemd geluid. Tja dat is dan volgens mij iets van de Aboriginals, (Hun land heette toen Dreamland) Over dromen gesproken: we dromen wat af. Of dat nu te maken heeft met dat we toch anders slapen of dat de Aboriginals toch wat omspoken in ons Westers brein, wie zal het zeggen.

In Walpole zijn we gestopt voor een cappuccino met wat erbij. Het was zwaar bewolkt en koud buiten. Tja, we beginnen te klagen over het weer!!! Toen we weer verder trokken, werd het zwerk weer wat meer zichtbaar en konden we toch nog wel een zonnetje zien. ( maar echt warm werd het niet!)  We hebben “Green Pool” en de “ Elephants Rocks “ aan het begin van Denmark bezocht en bewonderd.  Hier dus even heerlijk langs het strand gelopen en genoten van de rotsen die op een kudden olifanten leek. 

Daarna dus door naar Denmark. We kregen een plekkie tussen de grote jongens. ( we waren wel de kleinste camper op het hele terrein!)  Maar goed, een prima plek voor de nacht. Het waait nogal, en het is koud, dus we zitten binnen. We begrepen van de mensen hier, dat het gisteren nog kouder was, maar dat morgen weer 28 graden voorspeld was. Dus waar zeuren we dan nog over?

Morgen willen we door naar Albany. Dat is niet zo ver, zo`n 60 kilometer. Van daaruit willen we door naar Esperance en dan door naar Kalgoorlie. , dus zoals het lijkt een stukje Outback!  Enfin we zien wel hoe we het gaan doen. Het is een beetje rekenen wat betreft de stops die we willen maken en de plekken waar benzine te krijgen is. Maar we zien de komende dagen met vertrouwen tegemoet. Ik ga proberen dit hele zwikkie op de blog te krijgen. Met ook nog wat nieuwe foto`s.  De vorige camping had geen wifi ( de boeven!)  dus dan nu maar.

Hier is alles wel, hopelijk bij jullie ook!

Groetjes vanuit een winderig en cool Down-under

San3/Gerda