bushcamping en Ausgusta

Het is 1 februari vandaag, mooi weer met een beetje wind.
We hebben vandaag besloten om nog eens een poging te wagen een kampeergelegenheid zonder faciliteiten in een Nationaal Park te zoeken. Dat betekent dat we wel een plek hebben met een picknicktafel en ergens verderop een toilethuisje (gat in de grond), maar verder moeten we onszelf zien te redden en dat doen we dan ook. Dit is meer een kampeergelegenheid voor avonturiers die alleen maar van de natuur willen genieten. In Canada hadden we die ervaring ook al en hier lukte het maar niet om een dergelijke plek te vinden. We mogen namelijk niet meer dan 10 km op een “unsealed road” rijden met onze bus en meestal liggen dergelijke kampeerplekjes aan zo’n weg. Deze keer lukte het ons dus goed en nu zitten we in Leeuwin Naturaliste National Park in Boranup in het zonnetje (met schaduw) een boek te lezen. We horen het ruisen van de wind in de bladeren, veel vogelgeluiden en krekels. Heel rustgevend. Hier blijven we vannacht. We hoeven alleen 7 ½ dollar pp in een envelop te doen met onze naam erop en die in een brievenbus te deponeren. Blijkbaar zijn mensen hier goed te vertrouwen en dat is heel geruststellend.

Donderdag 2 februari.

Wat een luxe is het toch als je zomaar kunt douchen en naar de wc kunt. In een nationaal park is er dan alleen een wc hokje. De rest moet je er zelf bij denken. Gelukkig hebben we een tank water en kunnen we tandenpoetsen enz.
Sandrie is heel gelukkig met zijn luchtbed. Ik vind het net een waterbed, het wiebelt aan alle kanten. Maar ja een ex-zeeman is wel wat gewend. Hij kijkt verder van boven op mij neer als ik naast hem lig. Gelukkig alleen in dit opzicht.
Vandaag zijn we dus naar Augusta onderaan in West Australië gegaan en hebben daar de vuurtoren bezocht en van de geschiedenis gehoord via een audiogids. Heel interessant. Het is het onderste punt waar de Indian Ocean en de Southern Ocean elkaar ontmoeten. Dat betekent dus ook dat de stromingen elkaar ontmoeten en het er goed te keer kan gaan. Helaas is het seizoen dat de walvissen de trek naar Antarctica aanvaarden voorbij, anders hadden we dat wel leuk gevonden. Maar een mens kan niet alles hebben en meemaken. We maken al zoveel mee.

Nu zitten we op een camping echt helemaal pal aan zee. Lezen, een stuk langs het strand wandelen, een kattewasje gedaan en verder genieten. Morgen gaan we verder naar Pemberton. Jullie horen van ons. Liefs uit Aussieland.

Gerda/San3