vanuit ceduna (weer 3 dagen)

7 feb Albany naar Ravensthorpe

Vanmorgen ontbeten zonder wind en in een al warm wordend zonnetje. Heerlijk!  Daarna de tank vol gegooid en op weg gegaan. Dit keer in ieder geval wat kilometers maken want ons doel is uiteindelijk Esperance.

Onderweg betrok de lucht eigenlijk al vrij vlug en begon het te regenen. Gewoon een gestaag sputteren, geen slagregens of wat dan ook. Wat prettig was, was dat de temperatuur wat naar beneden ging. Het was drukkend geworden. De weg was prachtig. Veelal door woest gebied waarin soms ook grootse akkers aangelegd waren. De emoe liet zich weer eens zien en de eerste levende kangoeroe.  (afgezien van de vele karkassen langs de kant van de weg van de dieren die indertijd geen verkeersdiploma behaald hadden).

Onze eerste stop was in Jerramungup. Daar dus koffie en sanitaire activiteiten gepleegd. Nog wat boodschapjes gedaan in de IGA ( een soort General Store), daarna dus verder. We hadden Ravensthorpe uitgekozen om een nacht door te brengen. We belanden op het caravanpark, wat eigenlijk een prima plek was. Eerst even nog wat halen voor de BBQ en daarna nog even met een glaasje wijn in het zonnetje. Maar……….halverwege het eten begon het te sputteren. De lucht was ook flink betrokken, dus we keken hier niet van op. Een uurtje later begon het dus werkelijk te regenen. Dan dus helemaal maar naar binnen en een boekje lezen en kaarten.  Wel leuk om te vermelden is dat we de kangoeroe dus op een paar meter achter onze camper hebben lopen. Tja echt een Down-Under gevoel!

Nou verder wachten we vannacht de regen maar af. Het tikt wel gezellig op het dak. De grote caravans hebben wel hun luifels naar binnengehaald. Tja, ook voor hun is het even ander weer en ze willen domweg geen risico`s lopen als er eventueel wind in de buien zit. 

Luitjes, dit was het voor vandaag.   Het lukte niet om op de camping dit bericht weg te krijgen, dus dat komt binnenkort wel.

Voor degenen die deze maand jarig zijn de allerbeste verjaardagswensen en voor degenen die deze maand op wintersportvakantie gaan: heel veel plezier en niets breken.

Voor nu groetjes,

San3,Gerda

 8 feb. Raventhorphe naar Salmon Gum

Nou wat we al bevroeden gisteravond: het ging dus echt regenen! Af en toe heftige buien afgewisseld met wat licht tikkende druppeltjes op ons kunststof dak. De wind gaf af en toe ook even aan dat hij er nog wel was. We waren nu blij dat we op een camping stonden en niet in de wildernis. Toch een beetje een veilig gevoel zo, met meerdere Kampeerders bijeen te staan.  Het werd ook heerlijk koel in de camper. Nu dus alle lof voor ons dekbed dat we meegekregen hadden. Het sliep fantastisch zo! 

Rond 8 uur dus weer op. We hebben vanwege de regen voor het eerst binnen moeten ontbijten. En als je dan weet wat de effectieve ruimte is voor twee mensen, dan kun je wel nagaan dat een en ander wat organisatie betreft. Gelukkig zijn er geen koppen koffie omgegaan of is er een boterham ondersteboven op bed beland.

Dit keer dus een vertrek in de regen. Eerst dus maar naar Esperance. Dit verliep voorspoedig. Wel moeten we toegeven dat het gehele traject in de regen heeft plaatsgevonden. In Esperance eerst maar eens  een kop cappuccino gehaald in een winkelcentrum en daarna tussen de buitjes door maar eens een stukje gelopen. Even bij de haven gekeken, maar alles lag er nat en troosteloos bij. Het lokte ons niet om hier dan ook een camping te zoeken, dus we besloten om dan maar op weg te gaan naar Kalgoorlie.  Langs deze weg liggen nog wel een paar campings, dan moeten we daar maar eens kijken. Nou is dat vinden van een camping toch wel een ander iets dan in Nederland. De eerste die op de kaart stond, konden we niet vinden. De tweede waar we kwamen, bleek wel dienst te doen als camping, maar zag er niet uit. De derde ( in Salmon Gum) was weer een bijzondere, maar leuk en een bij ons passend exemplaar. Er waren twee douches, twee toiletten en een keukentje. Alles was brandschoon en de” care-taker“ kwam direct naar ons toe met een aantal zeer goeie adviezen betreffende het plekkie dat we konden krijgen. Dat werd het dus voor de middag en de nacht. Het is nu 20.00 uur. Sinds een tweetal uren is het droog , maar erg fris. ( eigenlijk is het dus aan de kouwe kant!)

Er komen ook wat jongelui  bij ons staan, maar die klagen dus ook dat ze het koud hebben. Gelukkig hebben we er binnen weinig last van. Straks maar een glaasje wijn en op tijd onder het dekbed. Morgen weer een dag en dan zien we wel weer of het zonnetje zich laat verleiden om  weer eens te schijnen. De afgelopen dag was dat dus niet het geval, loodgrijze luchten met af en toe een iets donker wolkje wisselden elkaar af. Maar goed, er is geen reden tot klagen. ( dat mogen we ook niet)

We zitten nu twee dagen zonder internet, dus we hopen dat we morgen dit kunnen posten. Anders nog maar even geduld.

Voor nu groetjes  vanuit een fris fris Down-Under.

San3/Gerda

9 feb Coolgardie

Nou, afgelopen nacht leek het wel of we in Holland waren. Regen, dikke regen, en miezerregen wisselden elkaar af. Daarbij trok de wind ook nog aardig aan. Echt “Brrr weer” dus. Ondanks alles wel redelijk goed geslapen ( het was echt koel in de camper)  Maar vanmorgen wel om half 7 wakker. Eerst nog wat gedommeld, en geluisterd naar de kletterende regen, maar zo tegen half 8 opgestaan. Eerst maar door de regen naar de hete douche. Dat lukte. Daarna binnen zitten  om te ontbijten. We hebben overlegd wat we gingen doen. Of blijven ( en dan de hele dag binnen zitten) of toch vertrekken. We kozen ervoor om toch op te breken. Dan maar door de regen rijden. Zo gezegd, zo gedaan. We moesten onderweg nog wel twee keer heel voorzichtig rijden want de wegen waren soms overstroomd. Tja, dat is dan ook typisch voor hier. Gaat het een keertje heftig regenen, dan is er meteen weer behoefte aan Hollandsche expertise i.v.m. wateroverlast. Enfin, het liep voor ons dus goed af. Wel nog even melden dat er bij de overlastplekken altijd peilstokken staan, dan kun je direct zien hoe diep de plas is.  ( Nieuw Amsterdams Peil is hier niet op van toepassing!)

Goed, karren  maar dus!  Eerst naar Norseman. Daar bij de Tourist infoservice maar eens geïnformeerd naar het weer. De vriendelijke oudere dame achter de balie zocht het direct voor ons op in haar computer. Er lag een dik front bij Esperance en van daaruit zou het nog wel eens twee dagen kunnen regenen. Verder lag er bij Adelaide nog een front, maar dat was nog erg onduidelijk wat dat ging doen. Ze verwachten niet meer zware hoeveelheden, maar het door ons zo begeerde zonnetje zit nog even in de wachtkamer. We besloten daarop eerst maar naar het noorden te gaan. Eerst maar kijken of een plek konden vinden in Coolgardie om daarna maar eens te kijken in Kalgoorlie. Dus maar weer rijden. Een prachtige weg door toch aardig wild gebied. Veel borden langs de weg die waarschuwden voor zwerfdieren. ( tekeningen van koe met jong, kangoeroe en emoe)  Gelukkig hebben we geen levende dieren gezien ( over dode dieren langs de weg ga ik het niet meer hebben!)

Uiteindelijk in Coolgardie op een camping aanbeland. ( nou ja camping: het lijkt meer op een tokkiekamp)  Waarschijnlijk wonen hier toch mensen semi permanent en wordt toegestaan dat ze alternatieve ideeën hebben betreffende hoe je omgaat met de eigen spullen. Verder was het er niet zo schoon. Maar goed we hadden een plek en het was rustig, dus oké!

Coolgardie is het centrum waar rond eind 1800 de gouddelvers naar toe kwamen. We hebben meerdere foto`s gezien van hoe het was toen.  Nu is het een arm “stadje” in verval. Hier toonbeelden van chaos en armoede. ( dus niks geen Australië zoals wij het kennen van de oostkust en de kust onder Perth.

Bij aankomst was het redelijk droog. Maar aan het eind van de middag regende het weer heel licht. Wat van die stuifregen.  Maar goed, we staan droog, echt koud is het niet en we hebben alles aan boord. ( ook blikken met bonen!) 

Morgen willen we eerst naar Kalgoorlie. Dat is een grote stad. ( helemaal gericht op mijnbouw). Het schijnt de grootste dagbouwmijn van de wereld te hebben. ( die vanuit de ruimte zelfs waar te nemen zou zijn). Nou maar eens kijken. Het is zo`n 50 km hiervandaan. Dus een makkie. Daarna willen we via Kambalda  weer naar Norseman om dan de Highway nr 1 richting Adelaide te nemen. We moeten wel zo rijden omdat er anders geen verharde wegen zijn en we mogen niet op “uncealed/dirt” wegen rijden met ons “bussie!”

Ondanks de regen en koele temperaturen blijft de stemming goed. We genieten beiden van kleine dingen en dat maakt dat we dankbaar zijn voor elkaar en voor de dingen die we mogen doen op dit moment. 

Zo, Gerda gaat mijn teksten nog even redigeren en maar eens afwachten wanneer ze op de site kunnen.  Ook hier op deze camping is geen internet. Maar we doen ons best.

Groetjes vanuit een koel en nat Down Under

San3/Gerda