coober perdy

21 februari 2017 - Perth, Australië

16 feb ceduna naar Elliston Om 9 uur vertrokken in zuidelijke richting. Eerst nog een stop gemaakt in Smokey Bay, daarna doorgereden naar Streaky Bay om onze behoefte aan cappuccino te stillen. Daar ook gekeken naar de kosten om samen met zeeleeuwen en dolfijnen te gaan zwemmen. ( een tour van een hele morgen).

Omdat we kostentechnisch andere keuzes willen maken, hebben we er van afgezien. ( het was ons domweg te duur!) Wel heerlijk nog wat rondgewandeld en gekeken en genoten van het zonnetje.

Daarna weer op weg. Van mensen die we onderweg spraken, hadden we gehoord dat Baird Bay ook zo mooi moest zijn. Toen we bij de afslag kwamen hebben we die genomen. Na 50 meter ging dus het asfalt over in zand en stenen ( de dirtway) Wij dus maar op avontuur. We mogen feitelijk niet op dit soort wegen rijden. ( alleen om een camping te bereiken die zo`n 12 km weg ligt).

N zo’n twintig minuten besloten we toch dat het te ver was om op deze weg verder te rijden en draaiden we om. Net daarvoor was er nog een ja, geef het een naam: een soort hagedis, op ons pad gekomen en Gerda ging fotograferen. Het beest schrok en kromde zijn rug. Gerda ook en na een paar foto’s hield ze het voor gezien en sprong gauw weer in de auto. Even later op de terugweg kwam ons een auto achterop met een vaart van heb ik jou daar en meteen tegelijk staken er 2 kangoeroe’s over. Gelukkig konden beide auto’s hen ontwijken. Die ander reed ook veel te hard. Misschien waren ze geschrokken en op de vlucht.

Toen nog zo’n rare hagedis gezien en natuurlijk weer gefotografeerd (thuis maar eens opzoeken hoe zo’n ding heet: zo’n bruin geval zonder staart en 20 tot 25 cm lang) . Daarna getankt , boodschapjes gedaan en een plekkie gezocht ( en gevonden) op de camping.

Dan eerst naar zee. ( zo`n 300 meter lopen) lekker met de benen in het frisse water. Daarna terug op de camping kwam Udo aanlopen. Hij was met de motor aan het reizen en had kleding teveel bij zich en weggooien fond hij ook jammer. Een broek en T-shirts. Nou, de broek was te smal om de buik ( nou hoop ik toch echt dat iedereen z`n fatsoen houdt en niet gaat grinniken!!!) Maar de T-shirts waren welkom, aangezien ik net gisteren een blouse kapottrok en vandaag wijn op een t-shirt gemorst heb. Daarna hem maar uitgenodigd om de sobere maaltijd die we hadden, te delen. Na het douchen wilde ik hem ophalen maar wist niet precies waar hij met zijn tent stond. De klusjesman van de camping ging toch met zijn “golfkarretje’’ die kant op dus mocht ik meerijden ( zie foto).
We boden Udo een glas wijn aan en deelden ons eten met hem. Hij vertelde zijn verhaal.
Hij was net gepensioneerd en wilde nu dus een fiks aantal maanden reizen met een “off the road motorfiets” door Australië. Het ging hem goed af.

Wat wetenswaardigheden verder uitgewisseld en daarna ging ieder zijn`s/ haar weg. Tja, zo gaat dat in Australië: ships that pass in the night.

Het was een prachtige dag, maar nu is de zon weg en het is fris aan het worden. We zijn er weer blij mee omdat afgelopen nacht het toch aan de warme kant was en we toch heel moeilijk de juiste hoeveelheid bedtextiel voor de nacht kunnen vaststellen.

Morgen dus weer verder. De internetverbinding op de camping was weer dusdanig slecht dat we morgen maar eens weer gaan proberen wat levenstekens van ons op te sturen.

Voor nu dus: hou vol, nog een dagje werken, dan is het weer weekend! ( onze wens is dan sowieso dat jullie van dat weekend gaan genieten!

Voor nu groetjes vanuit een mild en prettig Down-Under

San3/Gerda

17 feb van Elliston via Port Lincoln naar Tumby Bay

Na een rustige nacht, opgebroken om weer naar het zuiden te koersen. Eerst nog even Udo de Duitser gedag gezegd ( hij ging vandaag de voorband van zijn motor vervangen) en daarna dus op pad. Het was bij vertrek zwaar bewolkt. Dat is grotendeels de dag gebleven, met af en toe wat gaten in de plukken watten waar dan de zon even heftig doorheen prikte.

Weer een prachtige route met veel grote open stukken en uitzicht op zee of op de vele grote baaien.

De eerst stop gemaakt in het plaatsje Coffin Bay. Een prachtige baai met een klein dorp eraan vast geplakt. Nadat we wat foto`s gemaakt hadden zijn we cappuccino gaan drinken en daarna weer verder getuft richting Port Lincoln. Dat was voor Australische begrippen een stad! Hier nu nog wat zaken ingeslagen en daarna door, weer noordelijk. We wilden naar Tumby Bay. Daar kon getankt worden en er was ook een camping. Dat tanken ging zonder problemen. Toen we even gingen zoeken naar een camping vonden we er eentje aan het water, maar die was vol! ( tja, als je 4 plekken hebt, dan is dat al gauw nietwaar? Maar verderop was er nog wel eentje. Dus die genomen. Deze camping krijgt van ons de bijnaam Grumpy Bay ( want degene die ons in het kantoortje hielp was een narrig en onvriendelijk vrouwspersoon. Tja, niet elke Aussie is altijd even vriendelijk. Gelukkig kunnen we stellen dat dit dan een bijzonder exemplaar is.

Na ons geïnstalleerd te hebben, wilden we buiten nog wat lezen. Maar dat werd een paar keer verstoord door wat stuifregen. Oké, dus dan maar naar binnen. De temperatuur bleef wat aan de lage kant, dus in de kampkeuken wat gekookt en daarna in de camper lekker gegeten.

Ons avondommetje duurde ook niet zo lang, even aan zee kijken en daarna douchen en weer lekker binnen zitten.

Morgen dus weer verder. Richting Port Augusta. Daar maar eens kijken of er weer Wifi is en wat extra zaken inslaan. O.a. water want de bedoeling is dat we toch noordelijk gaan richting Alice Springs ( en Uluruh) maar eens zien hoe we het gaan doen.

Luitjes, jullie week zit er bijna op. sterke nog met de laatste loodjes van vandaag.

Groetjes, dank voor jullie leuke reacties en tot wederlees! Vanuit Down-Under

San3 & Gerda

Zaterdag 18 feb.

Vandaag niet zo veel te melden. Rond 9 uur weer vertrokken (we hadden beiden sinds een paar dagen weer eens echt goed geslapen)

Het was zwaar bewolkt. De buren klaagden dat het zo koud was. Voor ons gevoel viel het wel mee, maar we konden wel begrijpen wat ze bedoelden, gewend als zij zijn aan meer warmte als wij.

We zijn eerst op weg gegaan naar Whyalla. Daar waren we even na de middag. We besloten om na de cappuccino door te rijden naar Port Augusta en daar dan een camping te gaan zoeken voor het weekeinde. De zon kwam intussen steeds meer door het wolkendek prikken en we hadden er wel vertrouwen in. Een en ander kwam goed uit, want Gerda had weer “wasplannen” .

In Port Augusta aangekomen vonden we al snel een uitstekende camping. Die volgens hen ook internet had.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden, eerst maar het beddengoed de wasmachine in. En dan koffie.

Nadat na een halfuurtje de machine zijn werk gedaan had, hebben we het hele zooitje maar te drogen gehangen. We wilden zelf nog de benen gaan strekken en zijn gaan wandelen richting centrum. Toen we terug kwamen, was het spulletje droog. We zijn de stad even in geweest. Nou dat viel tegen want rond de middag waren de winkeltjes op zaterdag dus gesloten ( behalve dan de grote supermarkten).

Weer thuis gekomen was inderdaad het zakie droog en kon het bed opgemaakt worden en de rest van het wasgoed werd weer netjes opgevouwen op zijn vaste plek in de camper gelegd.

Daarna nog even een glaasje wijn gedronken en gegeten. Dat met dat internet lukte dus mooi niet. Ik kon domweg niet in het systeem komen. Morgen dan maar eens weer kijken.

We gaan dus definitief naar het noorden ( de Outback in , naar Alice Springs). Maandag extra water en wat andere spulletjes inslaan en maar eens kijken hoe heet het gaat worden daar. We hebben dus tijd, daarom hoeven we niet met een snelheid naar het noorden. Een en ander zal wel weer gepland moeten worden omdat de brandstof niet elke 50 kilometer voorradig zal zijn. ( tussen de 200 en de 250 kilometer komt eerst)

Belangrijk is dat we genoeg water hebben. Daarnaast wat extra geld want het is wat duurder daar.

Maar goed we gaan kijken hoe het gaat. Dat betekent waarschijnlijk ook dat we meerdere dagen onze blog niet kunnen bijwerken. We sturen dan onze informatie gewoon weer eens in 1 keer op. Morgen eerst nog een rustdag hier. Wat luieren en lezen in de schaduw is heerlijk. Ook maar eens weer wat vlees op de BBQ doen. Tja, want dat kunnen die Aussies hoor! Vlees is schijnbaar hier toch een vorm van voorname levensbehoefte, als je ziet wat er dan `s avonds bij hen doorgaat!

Nou, dat was het voor nu.

Groetjes vanuit een wat winderig en koel ( 22 graden) Down-Under.

San3/Gerda

Port Augusta 19 feb.

Het is zondag. We hebben ook een rustdag vandaag. Het heeft afgelopen nacht geregend. Het tikte op het dat en af en toe kwam er van de bladeren van de boom even een hele hoos naar beneden. Het was ook koel, dus we hebben beiden aardig goed geslapen. We waren ook pas laat uit bed. Tegen 9 uur. We constateerden dat we anders om deze tijd al zo`n beetje reden. Nu dus even niet. Het was zwaar bewolkt. Af en toe van die hele fijne “miezerregen”. Dus lekker rustig aan gedaan.

Toch weer geprobeerd om een internetverbinding te realiseren. Ook ditmaal lukte het niet. Ook de juffrouw van de receptie kon ons niet helpen. (de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik dat bij haar ook niet verwacht had, sorry!!)

Ze had het over dat bij MC Donalds het ook nog wel te proberen was. Daarna volgde een routebeschrijving. Wij dus de wandelschoenen maar aangetrokken en op pad gegaan. Intussen begon het “gemiezer” over te gaan in lichte regen, zodat de nylon regenjackjes tevoorschijn gehaald konden worden. De temperatuur zakte ook tot 18 graden. ( Ja ja, ook in Aussieland kan het koel zijn!)

Al met al hebben we dus geen MC Donald gevonden. Dan maar nog en paar boodschapjes doen voor vanavond. ( spagetti) en weer terug naar de camping.

Gelukkig trok de lucht steeds meer en meer open, zodat we na 15.00 uur lekker in het warme zonnetje zaten te genieten.

Om 17.00 hadden we ons wijntje. Daarna in de ultra luxe kampkeuken ons eten gemaakt en afgewassen.

We hebben Nederlandse buurtjes die ook in een zelfde soort bussie reizen. Het zijn wat oudere mensen. Die in het verleden ook al wat reisgidsen geschreven hebben. ( o.a. over Nieuw Zeeland)

Ze gaan ook naar het noorden, dus best kans dat we ze nog wel eens weer zien.

Morgen eerst boodschappen doen. ( onder andere drinkwater) en dan door naar het noorden.

Maar eens zien wanneer er gelegenheid is om de zaken weer te uploaden. Dan hoeft men zich ook geen zorgen te maken.

Nou dat was het voor vandaag. We gaan straks pitten en hopen morgen weer veilig aan te komen ( in Womera)

lieve groetjes vanuit Down-Under